Vincent en Rosita hadden op 30 juni 2017 het prachtige Kasteel Hooge Vuursche in Baarn gekozen als The Place To Be voor hun huwelijksdag. Maar net zoals ze in hun dagelijkse leven ook de nodige ‘gekke dingen’ tegenkomen was dat op hun huwelijksdag niet anders. Zo was de bruidegom en de bruid wel keurig op tijd, maar bleek mama door alle zenuwen volledig vergeten te zijn dat ze ook nog  in een feestjurk wilde verschijnen bij de ontmoeting. Zo stonden bruid en fotografe dan ook op de gang de mama van de bruid nog snel in de jurk te hijsen terwijl de bruidegom geduldig met zijn witte kevertje stond te wachten buiten.  Na het ontmoetingsmoment wilden we vertrekken naar Hooge Vuursche voor de fotoshoot, maar ook dat liep even anders…. De Kever moest door een paar mannen aangeduwd worden want hij wilde niet starten. We waren inmiddels al ruim drie kwartier uitgelopen op schema.

Bij het eerste, beste stoplicht dat we tegenkwamen hield de Kever het weer voor gezien. Vincent durfde al niet echt te stoppen maar door rood licht rijden was ook geen optie. De Kever gaf geen kik dus duwen maar weer over een grote kruising een zijweg op. Na een hoop gepruttel kwam de kever weer op gang en konden we met wat rookwolkjes veilig landen bij de poorten van Kasteel Hooge Vuursche. Daar hadden we nog maar 20 minuten over voor de fotoshoot met zowel bruidspaar als bruidskids maar dat mocht de pret niet drukken. In speady gonzalez modus schoten we snel wat plaatjes met verschillende set-ups, om daarna richting de ceremoniezaal te stormen voor het volgende onderdeel van de dag… de ceremonie!

Dat ging gelukkig allemaal goed. Zelfs de vows die het bruidspaar naar elkaar uitspraken waren mooi en verliepen vlekkeloos. We dachten … ah, nu zijn we er weer maar niets was minder waar.
Wij wisten dat het bruidspaar twee bijzondere champagne glaasjes hadden, gemaakt door een dierbare maar inmiddels overleden opa. Toch kreeg het bruidspaar abuis twee gewone glazen in de hand geduwd. Dat moest dus snel nog omgeschonken worden. Ook de bruidstaart zag het niet meer zitten en was een gedaante aangegaan richting de scheve toren van Pisa.
Vanaf dat moment leek het allemaal wat rustiger te worden. Er volgden mooie speeches van papa’s en mama’s, een gezellige barbecue buiten op het terras en een mooie openingsdans, die het bruidspaar (onder het fotografische oog van de fotografe) op hun hotelkamer nog even flink hebben geoefend. Maar het ging fantastisch. Een beetje van de toonladder zakkende volkszanger bracht de nodige elan aan de feestavond en zo gingen we dan toch ook moe en voldaan naar huis.

Hierbij de Sneak Preview: